Matthijs Zwier – Strategisch Partner

“…oog blijven hebben voor de ander. Daarnaast op professioneel niveau aandacht blijven vragen voor de kracht van inwoners onderling en de rol die andere partijen in de omgeving kunnen spelen, van gemeenten en bibliotheken tot sportkantines en ondernemers.”

 

Naam: Matthijs Zwier

Organisatie: Gezondheidspact Utrecht – Gemeente Utrecht

Functie: Zelfstandige in rol van Strategisch Partner Gemeente Utrecht

Leeftijd: 38 jaar

 

Wat betekent voor jou ‘samen leven’?

Samen leven betekent voor mij dat je in het diepste weet dat je van de ander, de anderen, afhankelijk bent in je bestaan. In samen leven moet er altijd ruimte zijn voor ik en jij, als in ik en jij maakt wij! Samen is dus afhankelijk zijn van elkaar en geeft ruimte aan persoonlijk, uniek en eigen.

 

Waar denk je aan bij het woord eenzaamheid?

Het eerste wat altijd in me opkomt is alleen. Een andere gedachte is meer beeldend waarbij alles aan je voorbijtrekt terwijl jij het enkel kan aanschouwen. Je bent er geen onderdeel van, je kunt niet meedoen, je wordt niet gezien, het is eenrichtingsverkeer.

 

Wanneer voel jij je eenzaam?

Niet heel vaak, zelden eigenlijk. In het begin toen ik vader werd van mijn eerste kind kon ik op de beroemde ‘papadag’ nog wel eens een vlaag van eenzaamheid ervaren. Mijn dochter was nog onder de zes maanden dus er was zeker interactie, alleen geen hele gesprekken. Ondanks de aanwezigheid van mijn dochter kon ik dan toch zo’n gevoel hebben van…en nu?  Dat duurde nooit lang, maar was het gevoel er in dat moment even alleen voor te staan. Overigens kun je je afvragen bij dit voorbeeld of je dat eenzaamheid kan noemen. Eenzaamheid is dan meer dat je ervaart alleen te zijn en dat dit al langere tijd zo is.

 

Wat heeft jou toen geholpen om je minder eenzaam te voelen?

Er op uit gaan hielp mij destijds tijdens de ‘papadag’. Naar een museum, naar een boekenwinkel of een terrasje. Kind in de draagzak en naar buiten. Dus vooral niet thuis blijven wachten tot de dag voorbij was en mijn vriendin weer thuis zou komen.

 

Wat doe je voor een ander die zich eenzaam voelt?

Dat is lastig te zeggen, ‘eenzamen’ zijn helaas niet makkelijk te herkennen. Een aantal mensen in mijn eigen wijk, waarvan ik vermoed dat ze eenzaam zijn, groet ik vaak heel nadrukkelijk, ik probeer dan toch een beetje een gevoel mee te geven dat ze niet onzichtbaar zijn en dat ik ze wel zie. Met sommigen maak ik een praatje, maar vaak is dat ook vrij vluchtig. Het is minimaal maar ik denk dat wanneer een straat, buurt of wijk meer oog heeft voor elkaar dat de mensen die eenzaam zijn meer zichtbaar worden.

 

Wat zou jij morgen kunnen doen tegen eenzaamheid?

In ieder geval oog blijven hebben voor de ander. Daarnaast op professioneel niveau aandacht blijven vragen voor de kracht van inwoners onderling en de rol die andere partijen in de omgeving kunnen spelen, van gemeenten en bibliotheken tot sportkantines en ondernemers. Het is een uitdaging om iets te betekenen voor of tegen eenzaamheid wanneer je in de dynamiek van het ‘gezinsleven’ doordendert van dag naar dag en van week naar week en vooral van weekend naar weekend. Heel druk zijn met van alles en nog wat en voor maar heel weinig andere dingen tijd hebben!